Geen schriftelijkheidsvereiste en bedenktijd bij (ver)koop bouwkavel.

De Hoge Raad heeft recentelijk antwoord gegeven op prejudiciële vragen over het toepassingsbereik van art. 7:2 van het Burgerlijk Wetboek (“BW”). Op grond van dit wetsartikel moet een koop van een tot bewoning bestemde onroerende zaak door een consument schriftelijk zijn aangegaan, waarbij een bedenktijd geldt van drie dagen. De Hoge Raad heeft bepaald dat de koop van een (onbebouwde) bouwkavel door een consument geen koop van een tot bewoning bestemde onroerende zaak of bestanddeel daarvan betreft. Aldus gelden het schriftelijkheidsvereiste en de bedenktijd uit art. 7:2 BW niet bij een dergelijke koop.

Achtergrond van artikel 7:2 BW

Met artikel 7:2 BW wordt beoogd de particuliere koper te beschermen: de koop van een tot bewoning bestemde onroerende zaak door een consument moet schriftelijk zijn aangegaan. Met het zogenoemde ‘schriftelijkheidsvereiste’ bestaat eenduidigheid over de vraag of sprake is van wilsovereenstemming (aanbod en aanvaarding van dat aanbod) én wanneer deze wilsovereenstemming tot stand is gekomen. Artikel 7:2 lid 2 BW geeft een particuliere koper drie dagen bedenktijd, waarbij de particuliere koper binnen die tijd een deskundige zou kunnen inschakelen.

Uitspraak van de Hoge Raad

Volgens de Hoge Raad is bij de beoordeling van de vraag of sprake is van een woning de feitelijke situatie ten tijde van de totstandkoming een belangrijk gezichtspunt, maar niet beslissend. Dat betekent volgens de Hoge Raad dat, in het geval de verkoper zich tegenover de koper verplicht heeft tot het leveren van een perceel grond (zonder woning), artikel 7:2 BW niet van toepassing is. Volgens de Hoge Raad is het niet relevant of dit perceel grond de bestemming ‘wonen’ heeft op grond van het omgevingsplan of als de verkoper weet dat de koper op het perceel grond een woning wil bouwen.

De (ver)koop van een voor bebouwing van een woning bedoelde bouwkavel valt volgens de Hoge Raad dus niet onder de beschermende werking van artikel 7:2 BW. Voor particuliere kopers (en verkopers) is het op dit punt dus van belang om alert te zijn op het feit dat zij niet ‘zomaar’ gebonden worden aan de aankoop van een bouwkavel voor een nog te bouwen woning. Die gebondenheid kan immers ook mondeling ontstaan, vanwege het ontbreken van het schriftelijkheidsvereist. Dit laatste ligt wel wat genuanceerder, want de particuliere koper van een (nog te bouwen) woning uit hoofde van een (koop-/)aannemingsovereenkomst wordt voor wat betreft de daarvoor benodigde grondaankoop wel beschermd via onder meer artikel 7:2 BW. Ook voor een (koop-/)aannemingsovereenkomst voor de bouw van een woning, gesloten met een consument geldt namelijk het schriftelijkheidsvereiste.

Advies voor consumenten

Voor consumenten die grond willen kopen voor de bouw van een woning, is het raadzaam om voorzorgsmaatregelen te nemen. Het doen van een bod onder bepaalde (opschortende of ontbindende) voorwaarden kan een slimme zet zijn, gezien het gebrek aan bescherming onder artikel 7:2 BW.

Let’s partner up!

Bent u van plan om zelf een perceel bouwgrond te kopen of bent u van plan om een koop-aannemingsovereenkomst te sluiten met een aannemer? Neem dan vandaag nog contact op via info@najamavoogdadvocatuur.nl of 06 4814 5651.